Bij de aanleg van de tramlijn tussen Zwijndrecht en de Hoekschewaard in 1903 is een put voor water voor de stoomtram gegraven, tussen de Noldijk en de Gebroken Meeldijk. Bij goed weer kon daar prima worden gezwommen. In 1925 werd zwemwater in de put afgebakend. Het zwembad werd in de volksmond De Put genoemd. Generaties Barendrechtse kinderen zouden hier leren zwemmen.
In 1929 werd een deel van het bad voor waterpolo afgebakend. In 1934 werd de Zwem-- en Poloclub Barendrecht (ZPB) opgericht. Jarenlang trainden zij in De Put en ‘s winters in het Oostelijk Zwembad in Rotterdam.
In 1970 werd zwembad ‘t Keerpunt gebouwd, vlakbij het station. Nadat dit bad 25 jaar lang dienst heeft gedaan, wordt ook dit bad medio jaren 90 vervangen door een nieuw zwembad: het Carnissebad. In 2002 wordt het bad omgedoopt in het Inge de Bruijn Zwembad.
Barendrecht heeft in de loop van de jaren een groot aantal kampioenen voortgebracht. Vanwege de vele zwemmers en waterpolo’ers die successen hebben behaald bij nationale, Europese en wereldkampioenschappen en toernooien heeft het Inge de Bruijn Zwembad een Home of the Champions.
Een aantal van hen heeft zelfs deelgenomen aan de Olympische Spelen.
Marco Booij en Matthijs de Bruijn namen in 2000 met de Nederlandse waterpolo selectie deel aan de Olympische Spelen in Sidney. Het team strandde in de voorrondes.
Op diezelfde spelen won Martijn Zuidweg een bronzen medaille op 4 x 200 vrije slag.
Inge de Bruijn won maar liefst 4 gouden medailles (50 meter vrije slag, 100 meter vrije slag en 100 meter vlinderslag in Sidney, 50 meter vrije slag in Athene, vier jaar later), 2 zilveren medailles (4 x 100 meter vrije slag in Sidney en 100 meter vrije slag in Athene) en 2 bronzen medailles (100 meter vlinderslag en 4 x 100 meter vrije slag in Athene).
